Menfaat gözetip gerçeğe göz yumdular,
Vicdan çığırtkanları hep kuru gürültü.
Yalanı allayıp ballayıp sundular,
Duygular sömürüldü, umutlar bir ölümtü.
Karanlıkta dans edip ışığa kin kustular,
Sessiz çığlıklar yükseldi, yankısı bir türlü.
Kendi çıkarları için halkı sattılar,
Vicdan çığırtkanları hep sahte bir gülüştü.
Dürüstlüğü çiğneyip riyaya yattılar,
Adalet kör, terazisi hep eğri bir düşüştü.
Maskeler takıp yalanı kutsadılar,
Gerçekler kayboldu, her şey bir yanılgı.
Sözde haktan hukuktan dem vurdular,
Vicdan çığırtkanları hep boş bir övünçtü.
İkiyüzlülükleriyle vicdanları kurdular,
Masumiyet lekelendi, her yer bir küskünlüktü.
Yüzleri kızarmadan yalan söylediler,
Vicdan çığırtkanları hep birer gölgeydi.
Toplumu zehirleyip umudu yediler,
İnsanlık yaralandı, her şey bir felaketti.
Yalan vaatlerle gönülleri çaldılar,
Vicdan çığırtkanları hep birer haindi.
Kendi ceplerini doldurup halkı ağlattılar,
Adalet arandı, hakikat bir yangındı.
Gözyaşları sel oldu, kin ve öfke sardılar,
Umutsuzluk büyüdü, her şey bir çöküştü.
Bir yanıt yazın