Veda Vakti

Sînende açan yâre bendim,
Bir gizli sevda, mahrem bir ân,
Gönlümde tüten bir ömür hân,
Rûhumla sararken seni cânân
Âh ettik, dem-i ayrılık dendi.
Gönlümde açan hicran yeliyle,
Uçuştu savruldu o cân parçası.
Vuslatın hayâliyle geçen her asrı,
Sîneme gömdüm, bir mezar taşı,
Unutmak ne mümkün bu aşkı böyle,
Aşkınla yanarken içimde bir sızı.
Her şeye rağmen sevdim seni ben,
Bir ümit var sandım bu aşkta.
Lâkin her şey boş bir telaşta,
Bîçare kaldım aşkınla başta,
Gönlümde açan yârelerle derinden,
Elveda dedim sana bu son bakışta.
Gözümde akan yaşlarla sessizce,
Feryadım yükseldi âlemlere doğru.
Aşkınla yanan kalbim bir kor gibi,
Ayrılık acısı sardı dört bir yanı,
Aşkımız bir masal gibi kaldı geride,
Veda ettim sana ey sevgili,
Hâtıranla avunurum şimdi ben.