Sükût ikliminde ara affediş sancını
Unutma, her ayrılık bir yeniden doğuştur
Kapanmamış defterlere mühür vur artık
Ardında bırak gönül kırıklıklarını
Yüzleş aynadaki yabancı suretinle
Kabullen hataların gölgesini
Terk et pişmanlığın labirentini
Yeniden başla, silkelen eski yüklerden
Aydınlığa uzat umut dolu ellerini
Sessizce fısılda vedanın şarkısını
Anla ki her veda bir başlangıca gebedir
Kırma zincirlerini geçmişin karanlığında
Serbest bırak ruhunu uçsuz bucaksız semalara
Yeşert kalbinde sevginin tohumlarını yeniden
Affet ki özgürleşsin ruhun, hafiflesin bedenin.
Bir yanıt yazın