Veda Değil, Ara

Gitme demiyorum, kal da diyemem artık
Sözler tükendi çoktan, anlamı kalmadı
Yüzüm asık, içim kan ağlar, biliyorum
Ama tutamam seni, zincirler paslandı
Bu ayrılık, bir son değil, belki de şafak.
Yolun açık olsun, ne diyeyim
Dönmek istersen, kapım aralık
Belki de bu, bir ara sadece.
Beklemem demiyorum, beklerim elbet
Ama dönüşün için değil, kendim için
Yeniden doğmak için, kabukları atmak
Bu sessizlik, fırtınanın habercisi gibi
Öylece duramam, akıntıya kapılamam ben
Bir anlamı olmalı, bu vedanın.
Gözlerin doldu, biliyorum, zor
Ben de aynı haldeyim, inan bana
Ama gitmelisin, git ki dönebilesin
Veda değil, bu sadece bir ara.