Uykunun Kıyısında

Yüzümde beliren silik bir tebessüm,
Düştüğüm boşluk benim değil midir?
Sahipsiz bir sandalda sürüklenen umut.
Herkes gibi gerçeğe tutunsaydım eğer,
Derdim ki: “Elbet bir yolu vardır uyanmanın;
Sabahın ilk ışığıyla gelen aydınlanmanın,
Yeniden hayata merhaba demenin de.”
Fakat bütün bunlar da geçer,
Yine gam yemem,
Yine küsmem hayata.
Ben rüya yolcusuyum,
Görmeye geldim düşleri,
Zihnimle, kalbimle, ruhumla görmeye;
Sınırsız, beklentisiz,
Gerçeklik yalanı dinlemeden.
Gün gelip uyanırsam şayet,
Öyle severek uyanacağım ki,
Karanlık denizlerden bile olsa,
İçten selamlarım,
Ufukta beliren gemileri;
Aydınlık gemileri;
Umutlu gemileri;
İçlerinde düşlerim varmış gibi!