Uykunun Gölgesi

Gün bitti, zihin bir limana sığınır;
Hatıralar, gemiler gibi yanaşır.
Gecenin koynunda bir perde iner,
Düşler âlemine yolculuk başlar.
Bilinçaltı denizinde yüzerim,
Gerçeklikten uzak, hayale gömerim.
Kaybolmuş anılarla dans ederim,
Uykunun büyüsüne kendimi veririm.
Ruhum, yıldızlara dokunur sanki,
Evrenin sırlarını fısıldar durmadan.
Uyanış bir veda gibi, acı bir anki,
Geriye dönerim bu rüyadan.
Her sabah yeni bir başlangıçtır bu,
Rüyaların izi kalır derinde.
Uykunun gölgesi, ruhumu okşar usulca,
Yeniden düşlere dalmak arzusu ile,
Gün boyu yaşarım o tatlı gizemi.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir