Unutuluşun Solgun Resitali

Vakit durulmuyor
Saatler yalpalar vuruyor içimde
Duvarlar puslu bir anı gibi
Yüzümde kırışıklıklar, bir harita gibi
Kayboluşun coğrafyası
Nereye gitsem, yabancı bir şehirdeyim
Kimse anlamıyor
Sözler boğazımda düğümleniyor
Anlamını yitirmiş kelimeler
Yüzümde bir maske, sahte gülümsemeler
Yalnızlığın soğuk nefesi
Üşüyorum, bir mezar taşının dibinde
Sessizlik çöküyor
Zamanın acımasız tebessümü
Geçmişin hayaletleri
Peşimde, karanlık bir ormanda
Düşler tükeniyor
Yıldızlar sönük, gökyüzü gri
Bir boşluk, derin bir kuyu
İçimde yankılanan bir çığlık
Gelecek belirsiz bir sis perdesi
Kaybolmuş bir umut ışığı
Ben ki yaşamayı severdim aslında
Belki de yeniden başlarım bir gün


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir