Unutulmuş Radyo Frekansları

Bir hatıra düştü gönlüme, eski bir şarkıdan,
Aşkın o yalın hali, uzak bir zamandan.
Şimdi her şey sanal, bir ekrana hapsolmuş,
Dokunmadan sevmek, bir yanı hep solmuş.
Oysa o günlerde, mektuplara sığardı,
Kalbin en derin sesi, satırlara akardı.
Şimdi her ilişki, bir beğeni tuşunda,
Gerçek duygular kayıp, sanal bir boşlukta.
Eskiden bir bakış yeterdi anlamaya,
Şimdi bin söz, nafile anlatmaya.
O eski aşklar, birer efsane sanki,
Birer umut ışığı, karanlıkta yaktı.
Şimdi her şey hızlı, tüketime odaklı,
Aşk bile anlık, bir hevese dayalı.
Nerede o sabır, o vefa, o özlem,
Nerede o sevginin saf ve duru hali?
Şimdi her şey sahte, her şey yapay,
Aşk bile bir oyun, bir maskeli balo gibi.
Unutulmuş radyo frekansları gibi,
Kayboldu o eski aşkların melodisi.
Belki bir gün yeniden bulunur o ses,
Belki bir gün yeniden yeşerir o his.
Ama şimdilik, hatıralarla avunuruz,
O eski aşkların gölgesinde uyuruz.