Kaybolmuş bahçelerde yankılanan sesler vardı bir zaman.
Dizlerdeki yaralar, en büyük zaferdi, şimdi hepsi anlamsız.
Masumiyetin izleri silinirken, hatıralar yavaşça kararır.
Oyun bitti, herkes evine döndü,
Sadece sessizlik kaldı geride,
Eski salıncaklar paslanmış, kimse sallamıyor artık.
Unutulmuş şarkılar mırıldanıyor rüzgar,
Oyun arkadaşları çoktan büyüdü, uzak diyarlarda,
Ama içimde hala o çocuk, oyun oynamak istiyor.
Unutulmuş Oyunlar
Bir yanıt yazın