Unutulmuş Bir Ses Kaydı

Bu ses ne zamandır burada
Çoktan susturulmuş bir anı
Gece de bitmiş, oda da yapayalnız
Yapayalnız bir kalbin hüznünü dinler kulaklık
Belki, bir zamanlar
Ah, nereden başlasam boşluk gene.
Açarım tekrar, girerim o ana
İçerde bir sen bir ben
Yalnızlık bir sen bir ben
Bir yalan gibi duyarım her kelimeyi
Bir yalan gibi daha duyarım her kelimeyi
-Söyle be! ne zamandır orda bu ses
-Hayatın değil yalanın üstünde.
Belki yarın silinecek
Bir pişmanlık gelecek bir başka pişmanlığın yerine.
İnsan bazen utanmaz mı dinleyip dinleyip kendine.