Unutulmuş Bahçe

Kırık dökük umutlara gebe
Yaz akşamlarının
Sessizliği.
Sessizlik nerdeyse
Bir çığlık duyulacak, bir veda yaşanacaktır.
Beş mevsim öncesinden hatırlaman
Yüzü dönük,
Bir burukluk içimde
Yürek karardı.
Anla çaresizliğimi git artık ne olur,
Nedenini sorma.
Yaban gülleri altında bir yalnız bana fısıldar
Kırılgan, öfkeli
İstemez bilsinler unutulmuş bahçe.
Eskimiş resimlerde
Yüzler tanıdık, mekanlar yitik.
Bir hüzün var her köşede,
Gözyaşlarımla suladığım
Bir sevda büyür içimde.
Hiç dinmeyen
Bir şarkı çalar
Derinden.
Sessizce.