Kederin atlası serilmişti önüme,
Yalın ayak bastım, her izi tanıdım.
Aşkın saati durmuş, vakit zehirli bir düş,
Bir yılanın gözünde büyüyordu şehir.
Yüzümde biriken hatıralar,
Aynalar kırık, geçmiş bir hezeyan.
Gecenin koynunda sakladığım sırlar,
Aydınlığa hasret, birer birer uyan.
Bir nefeslik umut, bir tutam ışık,
Yeniden doğmak için son bir çare.
Belki de mucize dediğin,
Sadece bir başlangıç, bir veda değil.
Umut köprüsü kurdum, yarınlara yürüyorum.
Bir yanıt yazın