Umut Çiçekleri

İnancın sesi, sessiz bir fısıltı,
kalbin derinlerinde yankılanır durur.
Bir tohum gibi, çorak topraklarda yeşerir,
güneşi arar, karanlığa meydan okur.

Umutsuzluğun kasvetli gölgesi düşse de,
inancın ışığı asla sönmez içinde.
Bir anka kuşu misali, küllerinden doğar,
yeniden filizlenir, umut çiçekleri açar.

Yüreğin en ücra köşesinde saklıdır,
zamana meydan okuyan bir dirençtir bu.
Rüzgarlar esse de, fırtınalar kopsa da,
kökleri derindedir, sarsılmaz bir güçtür.

Geleceğe dair bir umut ışığıdır,
zorlukların üstesinden gelmeyi öğretir.
İnancın kanatlarıyla yükselir insan,
hayallerine ulaşmak için cesaret bulur.

Bir dua gibi, göklere yükselir inanç,
evrenin sonsuzluğunda kaybolur gider.
Yeniden doğuşun müjdecisi gibidir,
her şeye rağmen umut vardır der.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir