Bir sis perdesi çöker içime,
Yalnızlık şarkıları söyler dilim,
Umutsuzluğun derin denizinde…
Yarınlar uzak birer hayal gibi,
Gözlerim karanlığa alışır yavaşça,
Kalbimde bir sızı, derinden derine,
Yine de bir ışık ararım usulca.
Hatıralar canlanır birer birer,
Geçmişin izleri silinmez asla,
Belki bir mucize olur, belki bir umut belirir,
Beklerim sabırla, sessizce, derinden,
Yeniden doğuşu, yeniden başlamayı,
Yeni bir nefesi, yeni bir sevinci,
Ta ki güneş doğana dek…
Ve sonra bir umut filizlenir içimde,
Umutsuzluğa rağmen, inatla yaşarım,
Geleceğe dair hayaller kurarım yeniden,
Yeniden severim, yeniden gülerim hayata,
Her şeye rağmen, umudumu asla kaybetmem,
Bilirim ki karanlığın ardından aydınlık gelir,
Güneş yeniden doğar.
Bir yanıt yazın