Uçan Hayaller

Bak yine bulutlar ağlıyor içimde
Sanki gökyüzü de küstü bu ara
Yüzüm asık, bir burukluk sinemde
Kaybettim yolumu, düştüm çamura
Gözlerim dalar gider uzaklara
Sessiz çığlıklarım yankılanır havada
Gönlüm bir kuş misali çırpınır durur
Uçmak ister, hayallere koşmak ister
Kanatları kırık, nasıl uçsun, nasıl gülsün
Dertleri bir bir içine atmak ister
Umut ışığı arar karanlıkta
Yine de bir şey bulamaz bu diyarda
Kimse anlamaz beni
Kimse duymaz feryadımı
Yalnızım bu koca dünyada, yapayalnız
Bir başıma kalmışım sanki bir adada
Dertlerim derya olmuş, boğuluyorum
Tutunacak bir dal arıyorum umutsuzca
Yüreğim kan ağlıyor, gözyaşlarım sel oldu
Kimse görmez, kimse bilmez halimi
Sadece ben, bir de yukarıdaki Allah’ım
Yine de umut var içimde bir yerde
Belki bir gün güler yüzüm, belki…