Tutulma Çağı

Tutulma çağı bu, bilir misin
güneşe küsüp aya sevdalanmak
bir gölge düşerken yüzüne
ışığın terk edişini hissetmek

Yüzün bir aynaysa kırık dökük
bırak yansıtsın hayatın yüzünü
vursun içindeki fırtınalar
o çalkantıdan bu çalkantıya

Kendinden uzak kalmışsan
hayattan da uzaksın demektir
ısıtmaz kalbinin ateşi
erimez ruhunun buzu
umut bir çiçek gibi solarken
anıların gölgesinde kaybolmak
sevgi bir yara gibi kanarken
yalnızlığın denizinde boğulmak


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir