Tükeniş Vakti

Bir umut aradım durdum
Kaybolmuş bir yüzün izinde.
Yalanlar sardı her yanı,
Gerçekler saklı derinde.
Sessiz çığlıklar yükselirken göğe,
Yüreğim bir girdaba kapıldı.
Her geçen gün biraz daha solarken,
Gülüşlerim yalanlara karıştı.
Bir çıkış yolu aradım karanlıkta,
Ama bulamadım bir ışık zerresi.
Yok oluşun sessiz şarkısı çaldı durdu.
Umutsuzluk çöktü üzerime ağır ağır,
Hayallerim bir bir yıkıldı.
Yaşamak sanki bir yük oldu,
Taşıyamaz oldum bu sancıyı.
Yine de direndim bir an,
Belki bir mucize olur dedim,
Belki bir gün değişir her şey.
Ama nafile, tükeniş vakti geldi,
Gitme vakti… Sessizce.
Bir veda bile etmeden.