Şatafat nerde! Gösterişten gayrı ne kaldı elde?
Kusur örtmekse niyet, aynalar suskun, nafile!
Kaç samimi sima gördümse, hep gölgelerde saklıdır;
Dürüstlük, bilmem amma, galiba efsanelerdedir;
İstemem, dursun o sahte alkışlar bir yana…
Gösterin dünden az çok ders almış bir can bana!
İsterim yüzlerde görmek vicdanın izini,
Çok değil, insana yakışır tek bir sözünü.
Varsa şayet, söyleyin, bir nebze merhametiniz:
Böyle duygusuz muydu –haşa– evvelki nesliniz?
Böyle kayıtsız mıydı herkes kendi çıkarlarına?
Benzeyip ipliksiz bir kumaşın örgüsüne,
Hiç görülmüş müydü sevgi böyle ayaklar altında?
Böyle olmuş muydu gönül, yalanlarla yaralı?
Böyle hırstan boğulur muydu insanlık nefesi?
Böyle adalet miydi, ezmek mazlumun sesi?
Bir yanıt yazın