Toprakta Uyanış

Yeşilden bir fısıltı, taşlara düşen bir an,
Toprak uyanır sessiz, derinden bir çağrıdan.
Ağaçlar göğe uzanır, kökler derine iner,
Her yaprak bir duadır, rüzgarla söylenir.
Güneşin ilk ışığı, çiğ tanesiyle dans eder,
Kuşlar şarkılar söyler, umutla seslenir.
Doğa bir şölen sunar, renklere bürünür,
Her çiçek bir tebessüm, gönüllere siner.
Suyun sesi huzurdur, taşlar arasında akar,
Hayatın döngüsü, sonsuz bir nehir.
Toprak ana kucağında, her canlı yeniden doğar,
Sevgiyle sarılır, şefkatle besler.
Sessizliğin içinde, bir anlam gizlenir.
Yeniden doğuşun sırrı, doğayla çözülür.
Kalpler birleşir, ruhlar arınır.