Bilemedim sana hangi yoldan gelsem,
Hangi yüzümle çıksam karşına
Uzak bir şehre iner gibi ürkek
Sırtımda ne varsa yükümün
Herkesleşirken ben
Sen oluyordum usulca.
Bir anlık duraksama
Belki bir bakış,
Yoksa bir tesadüf mü?
Yüzünü bir ömür gibi ezberlerken
Hafızamın kıyısında eskiyen şarkılar
Dudaklarımda yarım kalmış bir tebessüm
Kendime bir yabancı gibi bakarken aynada
Unutulmuş bir dilde mırıldanırken adını
Varlığım, yokluğunun şiirini yazıyordu.
Denizlerin ortasında kaybolmuş bir gemi gibi
Yönümü şaşırmış, pusulam kırık
Rüzgarın beni sürüklediği yere
Kendimi bulmaya geldim
Bir ömürlük rastlantıya.
Tesadüf
Bir yanıt yazın