Tenha Yanılgı

Sessizliğin sesi var,
Duyamazsın.
Dokunuşunda ne yangınlar,
Ne sığınmalar,
Unutamazsın.
Aynı rüyaları,
Kaybedilmiş anıları,
Birlikte aramaya hevesi…
Kalabalığımın en yabancı köşesi…
Sessizliğin sesi var,
Duyamazsın.
Bütün kırılgan anlarda,
Yalan söylendi bu kalbe,
Affedemezsin.
Hangi vazgeçişin
Bedeli bu,
En yakın mesafelerin
Erişilmez uzaklığı.
Elbet aşk,
Biraz da uzak durmaktır incitmekten,
Unutamazsın…
Vazgeçiş meselesine gelince:
O zaten hepimizin gizli korkusu
Bu hayatta var.
Bazılarında yok.
Sessizliğin sesi var,
Duyamazsın.
Kime umut kime yıkım bu sevda,
Çözemezsin.
Ödümüz kopuyor kaybetmekten,
Oysa;
Biraz da kayıptır,
Aşkın kaderi.
Kaçıramazsın.
Sessizliğin sesini duyamazsın.
Sığınacak limanımız yok,
Görünmeyen haritalarda.
Sessizliğinde bin yıllık sır var,
Duyamazsın.
Bu naif karşılaşmanın
Yüzümüze çarpılıyor gerçeği:
Sevgiye inancımız yoksa
Hoşça kal!