Kök salmadık bir sevdamız kalmıştı,
Vurun babo vurun meydan sizindir.
Hiç bir fidan baltasına küsemez,
Kırın babo kırın meydan sizindir.
Şimdi sizin ama, yarın da bizimdir,
Umut bizimdir, direnç bizimdir.
Betona karışmış toprağın özü,
Duymak bilir mi sağırlığın sözü?
Size kentli, bize kırlı yüzü,
Deyin babo deyin meydan sizindir.
Meydan sizin ama, doğallık bizimdir,
Yaşam bizimdir, nefes bizimdir.
Unutulur mu hiç ağacın hali?
Kimler çizmiş size böyle bir planı?
Kesmekle diner mi tabiatın ahı?
Kırın babo kırın meydan sizindir.
Plazalar, kuleler sizin ama
Onu saran gölge, topraklar bizimdir.
Doğa bizimdir, denge bizimdir.
Bir yanıt yazın