Kırgın bir telaşla
yüzüme
öylece dokunurdu
oysa bir bakış yeterdi
anlamam için
Yılgın dudakların arasından
kaçan bir ah gibiydi sanki
her uzaklaşan nefes,
sessizce veda ederken,
biliyordu kalbimin derinliğini
Gecenin koynunda kaybolan
bir yıldız gibiydi gülüşü,
yanarken sönerdi;
anlardım o vakit,
nasıl da suskun severdi
Aşkın sessiz dili
dökülürdü
bakışlarından…
Suskun Bakış
Bir yanıt yazın