Suskun Ağaçların Gölgesinde

Gönül kırgın, sözler yorgun düştüğünde
Bir hasret türküsü fısıldar içimde
Yüzümde beliren ince bir çizgi
Anılar bir bir canlanır gözümde
Kaybolan umutların izinde
Sessizce beklerim bir mucize
Belki bir gün döner o eski neşe
Firak ateşiyle yanar tenim
Bir dua saklarım dilimde
Yalnızlık bir yorgan gibi üzerimde
Sensiz geçen her güne küserim
Savrulur yapraklar, dallar üşürken
Bir tutam umut ararım avuçlarımda
Yüreğim kan revan, gözlerim duman
Gecenin karanlığı çökerken ruhuma
Bir yıldız parlar gökyüzünde
Hatırlatır bana o eski aşkı
Unutulmuş bir şarkı gibi
Gözlerimden süzülen her damla
Bir yakarış, bir sessiz feryat
Ayrılık bir zehir gibi içimde
Sensiz geçen her an bir azap
Dön artık, ey sevgili dön geri
Yoksa solarım, kururum sensiz.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir