Şüphe Kıvılcımları

Şeytanın fısıltısıdır sızan her bir kuşku,
Aşkın bahçesinde açan zehirli bir tutku.

Güvenin kalesinde gedik açar usulca,
Şefkatle örülen duvarları yıkar hunharca.

İnanmak mı zor, yoksa aldanmak mı kolay?
Kör bir kuyuya düşmek midir bu garip olay?

Hüsnükuruntular birer birer can bulurken,
Sevdanın ateşi kor alevden küle dönerken.

Şüpheyle yoğrulmuş bir kalbin çığlığıdır bu,
Ayrılığın acısıdır, bitmeyen bir yokuştu.

Kaç kez denedik onarmayı kırılanları,
Kaç kez affettik içimizde kanayan yaranları.

Bilmez miyiz ki, şüphe bir virüs gibi yayılır,
Sevginin en sağlam köklerini bile kurutur.

Oysa ne güzeldi gözlerindeki o derin mana,
Şimdi bir yabancıya dönüştük, düşmana.

Ey kalbim, yeter artık bu acımasız oyun,
Şüphelerin gölgesinde kayboldu tüm umudum.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir