Kadın suskun bir köşe seçti
Defteri, kalemi yanına aldı
Anıları satırlara dökecekti
Kelimeler dans eder gibiydi zihninde
Aşkın hayaleti, bir zamanların neşesi
Kırık dökük cümleler, yarım kalmış sözler
Geçmişin tozlu raflarından düşenler
Yazmak bir terapi, bir arınma belki de
Yeniden doğuşun sancısı saklı her harfte
Yazı da yalanmış meğer
Silinen satırlar, unutulan yüzler
Kadın yine yalnız kaldı.
Söz Uçar, Yazı Kalır Sandım
Bir yanıt yazın