SON BAKIŞ

Yüzünde o son bakış, bir veda busesi gibi
yaz yağmuru gibi dokundu tenime usulca
ardında nice anı, nice yaşanmışlık bıraktın
yılların yorgunluğu, kaderin cilvesi miydi bilemem
ama o bakış, içimde bir şeyler kırdı derinden
Yüzünde o son bakış, bir veda busesi gibi

Şimdi hatıralar, birer birer canlanıyor zihnimde
gülüşün, sesin, her bir hareketin kazınmış sanki
zamana direnen birer abide gibi dikiliyorlar
o bakışın anlamını çözmeye çalışıyorum nafile
belki bir özür, belki bir sitem, belki de bir kabulleniş
Yüzünde o son bakış, bir veda busesi gibi

Gözlerin derinliğinde kayboluyorum bazen
bir umut ışığı arıyorum karanlık dehlizlerde
ama yok, o bakışın ardında sadece boşluk var
bir veda, bir ayrılık, bir sonsuz uzaklık var
ve ben, o bakışın esiri olmuşum farkında olmadan
Şimdi duvarlarda resmin