Bir anlamı var mıydı
bu uzun bekleyişlerin
rüzgarın savurduğu
kuruyan yaprak gibiydim
Ben sana alışmıştım oysa
her sabah aynı şarkıyı dinler gibi
aynı yoldan yürür,
aynı kahveyi içerdim
sensizliği düşünmeden
Şimdi eski bir fotoğraftan
silinmeye yüz tutmuş gibiyim
hatırlanmayan bir anı,
unutulmuş bir melodi
kabullenmek zor olsa da
Bir yanıt yazın