Solgun Aynalar

Neden suskun bu şehir, bu evler?
Niçin böyle yorgun bakışlar,
Nereye saklandı o eski hevesler,
Kalpteki yangınlar, dinmeyen sesler?
Unutulur mu sandım, acılarım.
Ne kaldı geriye, bir avuç kül mü?
Hayaller uçtu gitti, bir rüzgarla,
Aşk dediğin yalanmış, bir oyun mu?
Gözlerdeki nem, yürekte sızı mı?
Yüzlerdeki maskeler sahte gülü mü?
Gördükçe içim kan ağlar.
Neden böyle yabancı bu yüzler?
Aynada gördüğüm ben miyim, bir gölge mi?
Kim silecek bu derin izleri?
Yalnızlık mı kaderim?
Sonsuz bir boşluk, dipsiz bir kuyu,
Çıkış yolu yok mu?
Bir nefes ver,
Bir umut doğsun.
Belki geçer.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir