Sessizce yanarım
Gecenin gözüyüm,
Kimsesiz beklerim.
Her gölge tanıdık,
Her fısıltı bir yankı,
Yalnızlığı kucaklarım.
Aşklar gelir geçer altımdan,
Kavgalar yükselir karanlıkta,
Sarhoş adımlar savrulur durmadan.
Her biri bir hikaye, bir iz bırakır.
Ben seyrederim hepsini,
Yargılamam, affederim,
Gecenin sırdaşıyım.
Gündüz kaybolurum, unutulurum,
Işığım sönük, anlamım yitik.
Ama gece olur, geri dönerim,
Görevim başlar, umut olurum,
Yol gösteririm, aydınlatırım.
Belki bir gün sönerim, tükenebilirim,
Ama şimdilik buradayım, nöbetteyim.
Rüzgar eser, yapraklar dökülür,
Yine de yanarım, hep yanarım,
Yolunu kaybedenlere,
Yüreği kırık olanlara,
Bir umut ışığı…
Bir yanıt yazın