Sıradanlığın Hüznü

Sıradan bir telaş var bu şehirde,
Herkes aynı yolda, aynı hızda…
Bir farklılık arıyor gözüm serde,
Belki bir gülüş,
Belki bir sözde.
Sıradan bir gün daha bittiğinde,
Umutlar tükeniyor içimde.
Sıradan bir aşk, bir hayal, bir düş,
Her şey aynı, her şey alışılmış…
Belki de özlem duyduğum şey,
Sıradanlığın dışında bir şey,
Vuslatın ta kendisidir, kim bilir.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir