kaçış yok bu labirentten
duvarlar örülmüş etrafına
bir ışık huzmesi ara yine de
belki bir kapı aralanır usulca
nefes al biraz sonra kaybolursun
kendi gölgene takılırsın
düşersin kalkarsın usanmazsın
bir umut yeşerir yeniden
yüzleşmek gerek bazen aynayla
kim olduğunu hatırlamak için
maskeler düşer gerçekler belirir
yalanlar sarmış dört bir yanını
kurtulmak istersen kendini tanımalısın
her adım bir sınav gibi gelir
ya pes edersin ya da devam edersin
zaman acımasızca geçer gider
kaybolan yılların hesabı sorulur
yeni bir yol çizmek zorundasın
Sınırları Aşmak
Bir yanıt yazın