Ne mümkün ki kalbin bir taş gibi dursun,
Aşkın ateşiyle yansın, kavrulsun.
Nedir bu çağın aşkı, böyle kuru ve yavan?
Yürekler buz kesmiş, sözler hep yalan,
Bir dokunuş ararız, tenlerimiz suskun.
Eskiden sevda bir umman misali engin,
Şimdi bir derecik, akmaya mecali yok sanki.
Nerede o tutkulu bakışlar, o derin anlamlar?
Bir panzehir gerek bu zehirli havaya,
Bir sevgi filizi yeşertmeli kurak topraklarda.
Aşkı yeniden keşfetmeli, öze dönmeli.
Unutmamalı ki sevda, en kıymetli sığınak.
Bir yanıt yazın