Yazmaya cesaret edip
Göndermediğim ne çok şey var.
Düşüncelerde boğulup,
Dilime vuramayan feryat.
Eskiden mektuplar vardı,
Yazılır, mühürlenir, beklenirdi.
Şimdi taslaklarda saklı,
Hiç var olmamış hisler.
Söylenmemiş sözler birikir içimde,
Zamanla zehirli bir kuyuya döner.
Her biri bir pişmanlık tohumu,
Yüreğime ekilir, yeşerir durur.
Belki de en doğrusu susmaktı,
Belki de en doğrusu hiç başlamamaktı,
Ama içimde kopan fırtınalar dinmiyor.
Kelimelerim kayıp.
Sessizliğim ağır.
Yüküm sonsuz.
Bir yanıt yazın