Sığınma

Yabancı

Yüksek duvarlar ördüm içime,
Soğuk taşlar gibi yığıldı heves.
Bir yangın yeri kaldı geriye,
Külden hayaller, sessiz bir veda.
İşte yalnızlık bu. Sığınak ve yara.

Bir nefes arar insan, bir sıcak el,
Ama bulamaz, kaybolur gölgelerde.
Umut dediğin, bir kırık aynadır,
Yansıtır geçmişi, geleceği değil.

Yalan sözler fısıldar rüzgar,
Sahte gülüşler, boş vaatler.
Kalbin bir kuş gibi çırpınır durur,
Kanatları kırık, uçamaz artık.
İşte yabancılık bu. Sızlatır, acıtır.

Buz tutmuş bir nehir gibiyim şimdi,
Akmayan, donmuş bir hayat.
Sevgi dediğin, bir hayalettir sadece,
Ulaşılmaz, dokunulmaz bir düş.
İşte sığınma bu. Sahte bir liman.