Bir ömür akmalıydık aynı yatakta,
Dizelerin kıyısında serinlemeliydik birlikte.
Aşkın yosun kokusu sinmeliydi tenimize,
Gelecek telaşıyla değil, anın tadıyla yaşamalıydık.
Hırçın sular seni alıp götürse de,
Kıyılarım hep sana dönmek için bekleyecekti.
Şimdi hangi denize dökülür sensizliğim?
Kim avutur içimdeki bu derin boşluğu?
Ayrılığın tuzlu suyu yakıyor dudaklarımı,
Hafızamda kalan o güzel anılarla avunuyorum.
Belki bir gün rüzgar seni bana geri getirir,
Ya da ben, bir nehir gibi sana doğru akarım.
Bir yanıt yazın