Sessiz Yargı

Vicdan, bir gölge gibi peşimizde,
Ne yapsak, ne etsek, hep içimizde.
Bir fısıltı, bazen bir deprem gibi,
Sorgular durmadan, her bir seçimde.
Aklımızla kalbimiz arasında,
Sonsuz bir savaşın ortasında,
Hakikatin yankısı derinde.
Susunca çoğalır sesi,
Kaçsan nafile nefesi.
Yüzleşmektir çaresi.
Pişmanlık, vicdan azabının zehri,
Yüreği dağlar, eritir içleri.
Affetmek, merhem sürer yaraya,
Bir umut ışığı, karanlığa.
Vicdanın terazisi şaşmaz tartıda,
Her eylem, bir iz bırakır kayıtta.
Unutulmaz, silinmez o derin sızı,
Dürüstlük tek ilaçtır bu yolda,
Huzura ermenin sırrı onda.
Vicdan, içimizdeki en yüce hakim,
Adaleti şaşmaz, hükmü daim.
Onun sesini dinlemek gerek her an,
Doğru yolu bulmak için, aman,
Kaybolmamak için bu deryada.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir