Sessiz Sancı

Dur ey kalbim, bu telaş niye?
Bir ömür böyle yalnız mı geçecek?
Yoksa bir nefeslik aşk mı bize hediye?
Karanlık sokaklarda yankılanır feryadım,
Bir gölge gibi takip eder yalnızlığım.
Hangi limana demirlesem, hep aynı hüsran,
Hangi aşkın peşine düşsem, hep aynı yalan.
Yorulmuş ruhum, suskun dudaklarım,
Bir mucize bekler, kırık umutlarım.
Ah, bu içimdeki derin sızı,
Dindirmez mi hiç bir gülün busesi?
Bir sevda türküsü duysam ansızın,
Yeniden yeşerir mi kalbimin bahçesi?
Gözlerim arar, bir çift sıcak bakışı,
Ellerim özler, bir dokunuşun sarhoşluğu.
Bu amansız bekleyiş ne zamana kadar sürecek?
Bu boşluk içimde bir girdap gibi büyüyecek.
Bir ışık hüzmesi düşse karanlığıma,
Belki de son bulur bu sessiz sancıma.
Ey hayat, biraz merhamet eyle!
Bir umut ışığı ver, ne olur böyle!
Yoksa karanlığa gömülürüm.