Sessiz Portreler

ustalar eski taşları yontmaya başlar
yüzlerde beliren derin bir merak
elin titremesiyle taşın ruhu canlanır
gizli bir dehlizde saklı kalan gerçekler
zamana meydan okuyan bir hikaye başlar
taşın sessiz çığlığı yankılanır durur
yeni yetmeler rüyalarını duvarlara çiziyor
çocukluğun masumiyeti silinir gider
gözlerdeki ışıltı geleceğe umut taşıyor
unutulmuş sevdaların izi kalır derinde
duvarlar konuşur, sırlar bir bir dökülür
zamansız bir aşkın yankısı yükselir
eller terli, yüreklerde bir telaş
fırçalar dans eder, renkler coşar
tuval bir aynadır, ruhu yansıtır
kalbin en derininden bir fısıltı gelir
sanat bir şifa, bir kurtuluş yolu
geçmişin hayaletleri usulca belirir
her fırça darbesiyle bir anı canlanır
zaman durulur, dünya sessizleşir
ruhlar buluşur, gözler aydınlanır
sanat bir köprüdür, sonsuzluğa uzanır