Sessiz Bir Veda Hatırlanır

Gözlerin kaçar aynalardan artık
Saklamak istersin yüzünde beliren çizgiyi
Anlarsın, vakit geçiyor usulca
Bir nehir gibi akıp gidiyor ömür
Tutunmak istersin anılara nafile
Bir gün gelir, konuşmak anlamsızlaşır
Kelime yığınıdır sadece dökülen dudaklardan
Hissetmezsin artık eskisi gibi heyecanı
Dokunuşlar yabancı, bakışlar soğuk
Bir sis perdesi çöker kalbinin üzerine
Boğulursun sessizliğin içinde yavaş yavaş
Geriye dönmek istersin, yolun kapalı
Anlarsın, artık çok geçtir her şey için
Tükendiğini hissedersin tüm umutların
Sessiz bir veda yankılanır boşlukta
Bir rüzgar gibi eser geçer, unutulur
Yarım kalmış bir hikaye gibi biter her şey
Bir gün hatırlarsın o kayıp gülüşleri
O sıcak bakışları, o tatlı sözleri
Pişmanlık bir zehir gibi yayılır benliğine
Keşkeler birer ok gibi saplanır yüreğine
Anlarsın, sevgiye kıymet biçilmezmiş
Onsuz geçen her an bir azapmış aslında
Sessiz bir veda hatırlanır, canını yakar