Sessiz Ağlayışlar

Yüreğimde saklı, derin bir sızı,
Gözyaşlarım akmaz, içimde gizli.
Bir matem ki, gönlümde yankılanır,
Sessiz feryadım evrene yayılır.
Neşenin izi silinmiş sanki,
Hüzün perdesi çekilmiş artık,
Ruhumun en derin köşesinde kaldı.
Kaybolan umutların ardından,
Yalnızlık çöktü ruhumun yurduna.
Her nefesimde bir acı duyarım,
Geçmişin hayaletleri kovalarım.
Yüreğimde yangın, gözümde duman,
Kurtuluş yok mudur bu karanlıktan,
Bir ışık beklerim, çaresizce.
Sanki bir kâbus,
Bitmek bilmez bir düş.
Uyanmak isterim,
Ama nafile gayretim,
Bu acı gerçeğim.
Anılar birer ok gibi saplanır,
Her biri derinden yaralar açar.
Gülüşlerim soldu, sevincim kayboldu,
Bu matem benimle sonsuza dek kaldı.
Gönlüm bir mezar, umutlar gömülü,
Sessizce ağlarım, kimse duymaz beni,
Çaresizce beklerim, bir mucize.
Yorgun düşmüş ruhum, bitkin bedenim,
Teselli bulamam, kimse anlamaz derdimi.
Sessiz feryadım yankılanır durur,
Bu acı dindirilmez, bu matem sürer.
Gözyaşlarım içime akar durmadan,
Sessiz ağlayışlarım, evrene karışır.