Serin Yalnızlık

Gönül bir garip kuş, kanadı kırık, uçamaz,
Bu yaz, içimde bir sonbahar, dinmez.
Her şeyde bir noksanlık, bir tamamlanmamışlık,
Ne bir dost sesi, ne bir el, ne bir sıcak bakış.
Yapayalnızım, kendime bile yabancı sanki,
Bir gölgeyim, geçmişin izlerini taşırım,
Kaderin cilvesi mi bu, yoksa kendi seçimim mi?
Her şey geçer derler, fakat bu acı geçmez,
Bir ömür böyle mi, bu dert hiç mi dinmez?
Bir umut kırıntısı ararım, nafile,
Hayat, bir serin yalnızlık, böylece biter.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir