Şehrin Kalbine İhsan

Vur kalb-i şehrin orta yerine sevda ile,
Yükselsin minarelerden feryadı aşkına.
Ey âşık-ı bi-karar, dön yüzünü semâya,
Niyâz et gönülden, bir umut aşkına.
Vur neşter-i derûnu, aksın kanlı yaşlar,
Dök içini, arın o nâr-ı firâk aşkına.
Çek kılıcı, haykır sevdiğinin adını,
Yık kaleleri, fethet o yâr aşkına.
Dua et sabırla, belki döner o nazlı yâr,
Belki diner bu acı, solar o efkâr.
Belki bir gün, bir sabah, bir bahar vaktinde,
Gülümser kader, döner o baht-ı kâr,
Vuslatın şerbetiyle geçer bu hicran aşkına.
Yak gemileri, dönme geriye artık asla,
Aşkınla tutuştursun bu şehir bir daha.
Yaz destanını, nakşet göklere adını,
Anılsın asırlarca bu sevda, bu dava,
Gönüller titretsin, bu aşk-ı zî-şân aşkına.