Şehir Hıncı

Ankara’da Kızılay’dayım,
Bir garip Attila İlhan’ım;
İlhan’ın yurdundayım,
Tanımsız öfkeler içinde.
Sakarya’ya dönmüşüm yüzümü;
Dönmüş de bir sitem savurmuşum;
“Ankaranın beton yolları;
Omuzuma da biniyor, biniyor aman, gençlik kaygıları;
Dilimden dökülür isyan şarkıları;
Vefasızım,
Senin yüzünden bu halim.”
“Ankaranın tam ortası bir meydan;
Yalnızlığım, kederim dokunmayın vicdanıma;
Herkes gider, unuturmuş; bana ne?
Umutsuzum,
Boynuna günahım!”
Ankara’da, Kızılay’dayım;
Bir garip Attila;
İlhan’ın yurdu;
Tanımsız öfkeler içindeyim.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir