ŞEHİR EFSANESİ

Ada sandım, yaklaştım
Beton yığını, hayal kırıklığı
Serap gibiydi, sisli…
Umut etmek günah mı?

Ne çıkar, benim aklım
Aşkı aradım, yoruldum
Martı gibiydim, kayboldum

Dediler ki, varmış aslı
Boş hayalde solunur mu?
Yine düştüm, yine kalktım
Yüreğimde koca yangın
Aşk denilen bir hiçmiş
Yoksa ben mi yanıldım?


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir