Şefkat Tüccarına Son Söz

Ey şefkat simsarı!
Boşuna debeleniyorsun.
Sana kin gütmüyorum. Gütmeyeceğim.
Hiçbir dilenci, elini iten hayırsevere,
Hiçbir âşık, reddedildiği kapıda yalvarana,
Hiçbir yalnız, sahte tebessüme kızamaz.
Kendimi ne zengin, ne sevgili, ne de kalabalık sanıyorum.
Fakat görüyorum ki her sızlanışın, seninle alakası olmasa da,
Vicdanına kor gibi düşüyor, seni riyanın duvarlarına hapsediyor,
Ve kalbinin üstünde ağır bir yük varmış gibi sızlanıyorsun.
Beni, veren, seven ve saran gören sensin!
Bu halini anladığımdan beri sana kızmıyorum. Acıyorum.