Şefkat sessizce dokunur kalbe,
Beklentisiz, usulca, derinden,
Bir el uzanır, kederi silercesine,
Gözlerde bir parıltı, ümidi yeşertir.
Şefkat ki sığınaktır yorgun ruhlara,
Koşulsuz bir sevgi, karşılıksız bir sunu,
Acıyı dindiren, yarayı saran merhem,
Sesiz feryada, bir cevap gibi.
Şefkat saklar her şeyi,
Bir sır gibi gömülür içlere,
Açığa vurulmaz, ispatlanmaz,
Sadece hissedilir, sadece yaşanır.
Şefkat nedir ki, bir iyilik mi sadece?
Yoksa insan olmanın özü mü?
Belki de her şeyin başlangıcı,
Sevgiye giden en güvenilir yol.
ŞEFKAT SESSİZLİĞİ
Bir yanıt yazın