Savrulan Tüy

Sanki varız bir olmanın eşiğinde
Belirsiz, geçici.
Şehrin uğultusunda duyulur
Kimsesiz
Bir şeyler yarım sanki bizde.
Belki de eksiğiz, yıllarca aramadık
İnmiş omuzlara aniden bir yük:
Kırık bir bakışta
Gizli
Çaresizce anımsanır.
Uzakta durmak gibi biraz da
Buz tutmuş kalplerin ortasında bir umut
Yolu kendiliğinden açan,
Rüzgarın önünde savrulan bir tüy gibi
Tutunur hayata ürkekçe.
Avunarak, unutulmuş
Senin yönün başka, benimki başka
Az sonra ikimiz de kayıp
Kısa bir süre için, akşamüstü sessizliği
Sanki varız bir olmanın eşiğinde.