Sarkaç

İhtiyar heyeti seçer
en gür sesliyi
kendilerine sözcü
oysa kulakları sağır
vicdanı körelmiş
kalbi taş
Dilsiz ağızlar açılır
yalanlar saçılır
umutlar eksilir
Yine de inanırız
küçük bir kıvılcım ararız
karanlıkta bir ışık
yalnızlığımız artar
çaresiz bekleriz
En sonunda suskunluk çöker
herkes kabuğuna çekilir
hayaller tükenir
bir sonraki bahara kadar