Fırçalarım burada susuyor artık
Renkler de sanki birer yabancı bana
Her ne kadar arzu olsa, istek olsa
Her şeyi evet her şeyi bırakmalıyım
Her sessizliğin bir şarkısı bulunur, anla
Ressam ne kadar sevse vazgeçebilir
Tuvalden, ışıktan, gölgelerden
Sen de vazgeçersin bir gün gelir
Hiç yaratmamışçasına, hiç görmemişçesine
Unutursun o çizgileri, o desenleri
O günlerce gecelerce bekleyişlerimi
Her şeyi evet her şeyi unutabilirsin
Hatta bütün eskizlerimi tek tek
Kalırsa, içimde bir boşluk kalır
Sanatın sessiz çığlığı duyulur
Bir yanıt yazın